Me zemër luani

(Poezi kushtuar Dëshmorit të Kombit Abaz Thaçi në 24 vjstorin prej rënies së tij heroike)

Në këmbët e lirisë, një dëshmor i shquar,
Abaz Thaçi, krenaria e Kosovës së dashur.
Me guxim dhe sakrificë të pafundme,
Ai udhëhoqi luftën për liri dhe pavarësi.

Me zemër luani dhe vizion të madh,
Abaz Thaçi, një shembull i përkushtimit vërtetë.
Kundërshtari i pushtuesit, i drejtë dhe trim,
Ai bëri çdo sakrificë për Kosovën e tij.

Në kodrat e malit, nëpër male dhe fusha,
Abazi i bashkoi trimat dhe heronjtë.
UÇK-ja u rrit dhe forcoi me frymën e tij,
Lidhur me dëshirën për liri dhe pavarësi.

Ai mblodhi forcën dhe vendosmërinë,
Për të luftuar për të drejtat e popullit të vet.
Në çdo betejë, çdo çast dhe çdo sfidë,
Abazi udhëhiqej nga dëshira për fitore.

Por fati e ndaloi rrugën e tij të lavdishme,
Kur lufta vazhdonte të përhapej nëpër fusha.
Abaz Thaçi u bë dëshmor për lirinë,
Poeti i fundit i një epopeje të madhe.

Nëpër qytete dhe fshatra, emri i tij jeton,
Si një shëmbull i trimërisë dhe devotshmërisë.
Kosova i nderon dëshmorin e saj të lavdishëm,
Abaz Thaçi, një amanet për brezat e ardhshëm.

Gurët dhe lulet, lirohuni nga mëkati i dhimbshëm,
Rrofshin trimi ynë, që sakrifikoi jetën për liri.
Në zemrat tona, kujtimi i tij do të jetë përjetë,
Abaz Thaçi, dëshmor i shquar, hero i pafundëm.

Përjetë do të kujtohesh si shpirt i madh,
I cili udhëhoqi me guxim dhe udhëzim.
Të ndriçojmë rrugën tonë me dritën e dëshirës,
Abaz Thaçi, shpirti ynë, kurrë s'mund të fshihet.