Sa gabi't dilim ng lungkot at pighati,
Iniwanan ng pag-ibig, pusong nagmamakaawa.
Mga alaala'y naglalaro sa isipan,
Ngunit ang lungkot ay hindi mawalay sa damdamin.

Sa bawat hakbang, sa bawat pag-ikot ng oras,
Iniwanan ng pangako, ng pangarap na munti.
Mga pangako'y naglaho, pangarap ay naparam,
Sa pag-alon ng buhay, nag-iisa na lamang.

Sa bawat simoy ng hangin, sa bawat haplos ng gabi,
Iniwanan ng yakap, ng halik, ng pag-ibig na totoo.
Ang mga pangarap, naglaho na parang bula,
Iniwanan ng pag-asa, sa mundong tila walang katiyakan.

Ngunit sa kabila ng sakit at luha,
May liwanag na nagniningning sa dilim ng gabi.
Pag-asa'y nag-aalab, lakas ay bumabangon,
Sa bawat pag-ibig na iniwan, bagong bukas ay sumisiklab.